Τρικούπης Σπυρίδων

Τσαμαδός Δημήτριος
6th May 2018
Τομαράς Ιωάννης
14th May 2018

Προσωπογραφία Σπυρίδωνος Τρικούπη

Υπογραφή Σπυρίδωνος Τρικούπη

Τρικούπης Σπυρίδων

Γέννηση: Μεσολόγγι 1788Θάνατος: Μεσολόγγι 1873
Ο Σπυρίδων Τρικούπης, γόνος οικογένειας προκρίτων του Μεσολογγίου, γεννήθηκε το 1788. Τα πρώτα γράμματα διδάχθηκε στη γενέτειρά του, στην Παλαμαία Ακαδημία, και στη συνέχεια στην Πάτρα. Από το 1814 εργαζόταν ως γραμματέας του λόρδου Guilford, ακολουθώντας τον στο Λονδίνο και άλλες ευρωπαϊκές πόλεις, ενώ από το 1819 συνέχισε τις σπουδές του (αρχαιολογία κια φιλολογία) στη Νάπολη και το Παρίσι. Επέστρεψε το 1822 στο Μεσολόγγι, όπου ήρθε σε επαφή με τον Αλέξανδρο Μαυροκορδάτο. Το 1823 εξελέγη παραστάτης Μεσολογγίου στο Β΄ Βουλευτικό και συμμετείχε σε πλήθος επιτροπών του Σώματος. Τον Ιούλιο του 1824 επανεξελέγη παραστάτης Μεσολογγίου στο Γ΄ Βουλευτικό, ενώ στη συνέχεια η Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου (1826) τον εξέλεξε μέλος της Διοικητικής Επιτροπής. Τον Μάρτιο του 1827 συμμετείχε στη Γ΄ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας (1827), ενώ προηγουμένως είχε λάβει μέρος στη Συνέλευση της Αίγινας. Μετά την άφιξη του Ιωάννη Καποδίστρια, τον Ιανουάριο του 1828, διορίστηκε Γραμματέας της Επικρατείας, θέση στην οποία παρέμεινε έως τον Φεβρουάριο του επόμενου έτους, οπότε ανέλαβε καθήκοντα Γραμματέως επί των Εξωτερικών. Τον Ιούλιο του 1829, αν και είχε εκλεγεί πληρεξούσιος Μεσολογγίου για τη Δ΄ Εθνοσυνέλευση, δεν συμμετείχε στις εργασίες της. Δύο χρόνια αργότερα, τον Δεκέμβριο του 1831, συμμετείχε στη Δ΄ κατ’ επανάληψιν Εθνοσυνέλευση και λίγους μήνες αργότερα στη Δ΄ κατά συνέχειαν Εθνοσυνέλευση (1832). Μετά την άφιξη του Όθωνα διορίστηκε Πρόεδρος της Κυβέρνησης και υπουργός Εξωτερικών (25.1.1833) και τον Απρίλιο του ίδιου έτους ανέλαβε και το Υπουργείο Εκκλησιαστικών και Δημοσίου Εκπαιδεύσεως (3.4.1833). Από το 1834 έως το 1838 διετέλεσε πρεσβευτής της Ελλάδας στο Λονδίνο, θέση στην οποία ξαναβρέθηκε την περίοδο 1841-1843. Μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της Α΄ Εθνικής Συνέλευσης (1843) διορίστηκε από τον Όθωνα υπουργός Εξωτερικών και υπουργός Εκκλησιαστικών και Δημοσίου Εκπαιδεύσεως (30.3.1844-5.8.1844) και για σύντομο χρονικό διάστημα ανέλαβε καθήκοντα υπουργού Δικαιοσύνης (27.7.1844-5.8.1844). Τον Ιούνιο του 1844 διορίστηκε μέλος της Γερουσίας και λίγα χρόνια αργότερα επανήλθε στη διπλωματική υπηρεσία και διορίστηκε πρεσβευτής της Ελλάδας στο Λονδίνο, θέση στην οποία παρέμεινε δέκα χρόνια. Το 1862 εξελέγη στη Β΄ Εθνική Συνέλευση ως πληρεξούσιος των προξενικών περιφερειών (Κωνσταντινούπολης και Μαγχεστρίας). Ο Σπυρίδων Τρικούπης, εκτός από τη μακρά πολιτική και διπλωματική σταδιοδρομία του, άφησε πλούσια εργογραφία με γνωστότερο έργο του την Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως. Απεβίωσε στις 24 Φεβρουαρίου 1873 στο Μεσολόγγι.

Διατί, λοιπόν, εναντίον της θελήσεως του Έθνους, εναντίον του ορθού λόγου να μην υποφέρωμεν να ελέγχωνται αι πράξεις μας δημοσίως; Και αν δικαίως, να σωφρονιζώμεθα και να θεατριζώμεθα, και αν αδίκως, να αποστομώνωμεν τους κατηγόρους μας και να θριαμβεύωμεν; Μήπως η δημοσιότης δεν είναι το κοπτερόν σπαθί των καταχρήσεων και της ιδιοτελείας οπού εκορυφώθησαν την σήμερον εις την Ελλάδα; Δεν είναι μόνον το σπαθί, οπού εξ αιτίας των περιστάσεων μένει σήμερον εις υπεράσπισιν του αδίκως πάσχοντος λαού μας; Το Έθνος μας, κύριοι, μας θέλει τέκνα του φωτός και ημείς γινόμεθα τέκνα του σκότους. Και πότε; Εις την ώραν της Εθνικής Συνελεύσεως, καθ’ ην τίποτε δεν πρέπει να μένη κρυπτόν, διά να γνωρίση ακριβώς το Έθνος τα συμφέροντά του και τας περιστάσεις και να οδηγηθή ασφαλώς εις τα πράγματα. Δι’ αυτούς λοιπόν τους λόγους διαμαρτύρομαι επισήμως και πανδήμως εναντίον της περί ης ο λόγος του Βουλευτικού αποφάσεως, ως αποφάσεως όχι εναντίον του συντάκτου, αλλ’ ως αναιρετικής της δημοσιότητος και επομένως ανατρεπτικής του Οργανικού Νόμου της Ελλάδος.

Απόσπασμα αναφοράς του Σπυρίδωνος Τρικούπη για την απόλυση του Θεόκλητου Φαρμακίδη από τη Γενική Εφημερίδα της Ελλάδος, 2 Μαρτίου 1826

ΑΕΠ τ. 7, 452

Πηγές:
ΑΕΠ τ. 2, 34, 306, 372, 420
ΑΕΠ τ. 3, 169, 181, 202, 208, 284, 396, 423, 436, 633
ΦΕΚ, 1844 φ. 20
ΑΕΠ τ. 4, 76
ΑΕΠ τ. 5, 316, 340
4, 6, 11, 15, 455
Βιβλιογραφία:
Dakin, 2009, 414-417
Κρεμμυδάς, 2007, 119-151
Τρίχα, 2019
Χριστόπουλος, 1998, 147-191
  • Μεσολόγγι 1788