Νάκος Λάμπρος

Νάκος Νικόλαος
17th December 2018
Νάκος Ιωαννούλης
19th December 2018

Απεικόνιση πρόκριτου

Υπογραφή Λάμπρου Νάκου

Νάκος Λάμπρος
(Νάκου)

Γέννηση: ΛιβαδειάΘάνατος: 1856
Ο Λάμπρος Νάκος προερχόταν από σημαντική οικογένεια προκρίτων της Λιβαδειάς. Μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία το 1819, στα Ιωάννινα. Έλαβε μέρος στη Συνέλευση των Σαλώνων, η οποία στις 17 Νοεμβρίου 1821 επικύρωσε τον διορισμό του ως πληρεξουσίου της Εθνικής Βουλής. Τον επόμενο μήνα, συμμετείχε στην Α΄ Εθνοσυνέλευση (Δεκέμβριος 1821) ως πληρεξούσιος Ανατολικής Χέρσου Ελλάδος και στις 15 Ιανουαρίου του 1822 διορίστηκε υπουργός της Αστυνομίας. Τον Μάρτιο του 1822 καθαιρέθηκε από το υπουργικό αξίωμα, ενώ στις 7 Μαΐου του ίδιου έτους προσκλήθηκε να συμμετάσχει ως παραστάτης στο Βουλευτικό. Αποχώρησε ωστόσο τον ίδιο μήνα από το Σώμα, λαμβάνοντας άδεια να μεταβεί στην Ανατολική Στερεά μαζί με τον Γιαννούτζο Κόντε για τη διευθέτηση υποθέσεων στην περιοχή, ενώ τη θέση του έλαβε ο πατέρας του Νικόλαος. Τον Απρίλιο του 1823 έλαβε μέρος στη Β΄ Εθνοσυνέλευση και τον Σεπτέμβριο διορίστηκε έπαρχος Αθηνών. Συμμετείχε στη Γ΄ Εθνοσυνέλευση ως πληρεξούσιος Λιβαδειάς, τόσο στην Επίδαυρο το 1826, όσο και το επόμενο έτος στην Τροιζήνα, ενώ νωρίτερα, τον Φεβρουάριο του 1827, είχε βρεθεί μεταξύ των πληρεξουσίων που είχαν συγκεντρωθεί στην Ερμιόνη, αλλά και στην Αίγινα. Λίγα χρόνια αργότερα έλαβε μέρος στην Ε΄ Εθνοσυνέλευση (1831), ως πληρεξούσιος Λιβαδειάς, ενώ διετέλεσε και αντιπρόεδρος της Συνέλευσης. Στις 16 Ιουνίου του 1844 διορίστηκε γερουσιαστής από τον Όθωνα. Απεβίωσε στις 5 Ιανουαρίου 1856.

Πανευγενέστατοι κύριοι Βουλευταί του Ελληνικού αναγεννωμένου Έθνους.

[...] Εν τω αναλαμβάνειν αλλεπάλληλαι επιστολαί του Εκτελεστικού μ’ εβίαζαν να μεταβώ εις Κόρινθον, εις τας οποίας απεκρίθην πάντα με σέβας και υπακοήν ότι εντός ολίγου επιστρέφω εις το υπούργημά μου, καθώς και τω όντι επέστρεψα αναχωρήσας εκ Διστόμου την 30ήν Απριλίου. Παρ’ ελπίδα όμως ενταύθα ελθών και το υπούργημά μου δοσμένον εις άλλον και τον εαυτόν μου καθηρημένον ευρών, έκρινα εύλογον και τίμιον εις τον χαρακτήρα της οικογενείας μου και ένδοξον εις το ελληνικόν έθνος να παρρησιασθώ προσωπικώς μεν να σας είπω με το στόμα μου τα παράπονα, την αθωότητα και τα δικαιολογήματά μου, διά το άδικον αυτό όπου μου έγινεν χωρίς έγκλημα και να σας σημειώσω μόνον ενταύθα ότι, επειδή η Εθνική Βουλή δεν ομοιάζει με την αυτογνώμονα θέλησιν του σουλτάνου, όστις και άλλαζε τα αξιώματα κατά την θέλησίν του και εκαθήρει με τον γραφικόν κάλαμον και με τον σίδηρον τους αξιωματικούς, διά τούτο λέγω ότι η Εθνική μας Υπερτάτη και δικαία Βουλή είναι Βουλή και θέλησις όλου του ελληνικού έθνους και όχι μερικών ατόμων. [...]

Την βαν Μαΐου 1822, εν Κορίνθω

Τέκνον της πατρίδος ευπειθέστατον                                                                                                                          ο Λάμπρος Νάκου

Απόσπασμα επιστολής του Λάμπρου Νάκου

ΑΕΠ τ. 9, 176

Πηγές:
ΑΕΠ τ. 1, 12, 30, 35-36, 246, 541
ΑΕΠ τ. 2, 159, 173, 565
ΑΕΠ τ. 3, 19, 34, 39, 42-43, 101, 156, 179, 183, 278, 280-281, 283-284, 286, 298, 314, 320, 323, 325, 330, 333, 392, 404, 584-585, 587, 590-591, 593, 596, 598-599, 602, 606, 608, 610, 612, 663
ΑΕΠ τ. 5, 1-2, 11, 63, 160
ΑΕΠ τ. 9, 176-177
ΑΕΠ τ. 10, 207
ΑΕΠ τ. 12, 18, 21-22, 190, 192
ΑΕΠ τ. 20, 38, 41
ΕΒΕ, Αρχείο Αγωνιστών κ. 146, φάκ. 12
Μάμουκας τ. 1, 79, 85-86
Πούλος, 1970, 47
ΦΕΚ, 1844 φ. 20
Φιλήμων, 1859 τ. 1, 404
Φιλήμων, 1861 τ. 4, 506-507
Βιβλιογραφία:
Δημακόπουλος, 1966α, 106, 238
Κιουσοπούλου, 2018, 85
Λάππας, 1960, 27-28
ΛΕΕ τ. 3, 219-220
Μητρώο, 1986, 63