Προσετέθη δε εις τους δύο πρωτουργούς της μεταβολής και τρίτος σύμβουλος και συνεργός, κατώτερος μεν το αξίωμα, βαθύς δε τον νουν, οξύς το βλέμμα, κάτοχος παιδείας και ρέκτης οίος εφάνη εν Ύδρα, επαναστάτης, εκ των αποβλεπόντων εις μόνην την έκβασιν, αδιαφορούντων δε περί των τρόπων, ο Κωνσταντίνος Ζωγράφος. Μαυρονικόλας κατ’ αρχάς επονομαζόμενος, μετονομασθείς δε επί το ευφημότερον Ζωγράφος, εκ του επαγγέλματος του πατρός αυτού, μετερχομένου την εικονογραφικήν, εστάλη διά την φιλομάθειαν και την ευφυΐαν υπό της κοινότητος Καλαβρύτων εις Πίσσας της Τυρρηνίας ίνα σπουδάση την ιατρικήν. Επανελθών δε το 1822 εξελέχθη δις και τρις αντιπρόσωπος της επαρχίας εις ην ανήκε. Το δε 1826 διωρίσθη γραμματεύς της Διοικητικής Επιτροπής, αφ’ ης όμως απεχωρίσθη, αγνοώ διά τι, μετά μικρόν· κατελέχθη το 1828 υπό του Κυβερνήτου μεταξύ των μελών του Πανελληνίου, εγένετο γραμματεύς επί των στρατιωτικών επί της προ του βασιλέως κυβερνήσεως· εστάλη υπό της αντιβασιλείας πρώτον μεν νομάρχης εις Αρκαδίαν, είτα δε πρεσβευτής εις Κωνσταντινούπολιν· ωνομάσθη γραμματεύς επί των εξωτερικών το 1838· διεπραγματεύθη την μετά της Τουρκίας συνθήκην, ης ένεκα, συκοφαντηθείς, τοσούτω κατεκρίθη υπό της αφαρπασθείσης κοινής γνώμης, ώστ’ έμεινε μακράν των δημοσίων, μηδέ των Σεπτεμβριανών τολμησάντων να προσλάβωσιν εις την κυβέρνησιν, και επί τέλους εστάλη το 1848 πρεσβευτής εις Πετρούπολιν και, ασθενήσας, μετέβη εις Γαλλίαν όπου και απέθανεν.
Περιγραφή Κωνσταντίνου Ζωγράφου από τον Νικόλαο Δραγούμη
Δραγούμης, 1874, 268